woensdag 12 november 2025

#GEESTELIJK #VERZORGER #EN #DE #BLINDE #VLEKKEN #IN #HET #ZORGLANDSCHAP. #DEEL #IX. #TOLKEN #IN #DE #ZORG

 



#GEESTELIJK #VERZORGER #EN #DE #BLINDE #VLEKKEN #IN #HET #ZORGLANDSCHAP. #DEEL #IX.



Door: #Rabbijn #Simon #Bornstein®



#Tolken #in #de #zorg



In Nederland leven ongeveer 2,5 miljoen mensen met een andere moedertaal dan het Nederlands. Dit aantal benadrukt de noodzaak voor goede communicatie binnen de zorgsector, aangezien effectieve communicatie cruciaal is voor het waarborgen van de kwaliteit van zorg.



Wanneer zorgverleners en patiënten elkaar niet goed begrijpen, kunnen er ernstige miscommunicaties optreden die de kwaliteit van de zorg negatief beïnvloeden. Dit kan leiden tot vermijdbare risico’s voor zowel patiënten als zorgverleners.



Historisch gezien was het inschakelen van professionele tolken in de zorg toegestaan tot 2012. Het gebruik van tolken is essentieel omdat zij niet alleen vertalen, maar ook begrijpen wat er op het spel staat in medische situaties. De investering in professionele tolken is daarom dubbel en dwars waard, vooral wanneer men bedenkt dat iedereen recht heeft op goede en toegankelijke zorg.



Politieke druk en ontwikkelingen



De politieke druk om tolken weer terug te brengen in de zorg is toegenomen. Op 2 november 2021 heeft de Tweede Kamer een motie aangenomen waarin de regering wordt verzocht om de inzet van tolken in de zorg goed te regelen.



Deze motie vraagt specifiek om een evaluatie van de voor- en nadelen en praktische uitvoerbaarheid van verschillende bekostigingsvormen voor zowel zorgverleners als zorgaanbieders.



Kamerleden Wieke Paulusma (D’66) en Mirjam Bikker (ChristenUnie) hebben deze motie ingediend, mede naar aanleiding van een gezamenlijke brief aan de Tweede Kamer door verschillende organisaties zoals Patiëntenfederatie Nederland en Artsenfederatie KNMG.



In december 2022 informeerde minister Ernst Kuipers over de voortgang van deze motie en benoemde hij drie belangrijke vraagstukken: beschikbaarheid van tolken, bewustwording bij professionals, en financiering.



De minister erkent dat deze drie punten cruciaal zijn voor het verbeteren van toegang tot tolken in alle sectoren onder de Zorgverzekeringswet (Zvw), Wet langdurige zorg (Wlz), Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), Jeugdwet, en Wet publieke gezondheid (Wpg). Er is echter behoefte aan meer urgentie vanuit het ministerie om concrete oplossingen te bieden.



Financieringsvraagstuk



Een belangrijk obstakel bij het inschakelen van tolken is het financieringsvraagstuk. De minister heeft aangegeven dat aanbieders van jeugdhulp of maatschappelijke ondersteuning indien nodig een professionele tolk kunnen inzetten, maar hiervoor moeten vooraf afspraken worden gemaakt met gemeenten over wie verantwoordelijk is voor de kosten.



Dit leidt tot een situatie waarin veel zorgverleners aarzelen om tolken in te schakelen uit angst voor financiële gevolgen of onduidelijkheid over wie verantwoordelijk is voor betaling.



Dit probleem werd verder belicht tijdens een debat op 3 april 2023, waar opnieuw moties werden ingediend die pleiten voor betere toegang tot tolken binnen huisartsenzorg, verzekerde zorg en jeugdzorg.



Toegang tot tolken: Een urgent probleem



Het gebrek aan toegang tot professionele tolken heeft geleid tot schrijnende situaties binnen diverse sectoren van de gezondheidszorg. Een onderzoeksjournalistiek programma genaamd Argos heeft dit probleem belicht in hun reportage ‘Het ongehoorde kind’, waarin ze aandacht vragen voor kinderen die vaak als tolk moeten fungeren voor hun ouders tijdens medische afspraken.



Dit brengt niet alleen ethische vragen met zich mee over het gebruik van kinderen als vertalers, maar ook over hun welzijn en ontwikkeling.



De Vereniging Nederlandse Gemeenten heeft aangegeven open te staan voor landelijke regelingen omtrent tolken in jeugdzorg, wat hoopvol nieuws biedt in deze context.



Echter, ondanks deze positieve signalen blijft er een dringende behoefte aan structurele oplossingen die ervoor zorgen dat alle professionals in de zorg gemakkelijk toegang hebben tot gekwalificeerde tolken.



Campagnes en initiatieven



Om aandacht te vragen voor dit probleem zijn er verschillende campagnes gestart zoals ‘Dit is een kind en geen tolk’. Deze campagne richt zich op het voorkomen dat kinderen worden ingezet als tolk tijdens medische consulten omdat zij niet beschikken over dezelfde vaardigheden als professionele tolken.



Het doel is om professionals bewust te maken van deze problematiek zodat zij geen onredelijke druk leggen op kinderen die al genoeg uitdagingen hebben.

Daarnaast hebben beroepsverenigingen zoals KNMG (Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst) samen met andere organisaties brieven gestuurd naar ministers om hen aan te sporen actie te ondernemen richting structurele oplossingen voor toegang tot tolken binnen alle sectoren van de gezondheidszorg.



Resumé



Het herstel van toegang tot professionele tolken binnen de gezondheidszorg is essentieel om ervoor te zorgen dat iedereen gelijke kansen krijgt op kwalitatieve zorg ongeacht hun taalvaardigheid.



De recente politieke ontwikkelingen bieden enige hoop, maar er moet nog veel werk verzet worden voordat er daadwerkelijk veranderingen plaatsvinden die leiden tot verbeterde communicatie tussen zorgverleners en patiënten met verschillende moedertalen.

Er moet meer nadruk gelegd worden op samenwerking tussen overheid, gemeenten en zorgaanbieders om ervoor te zorgen dat er duidelijke richtlijnen komen omtrent financiering en beschikbaarheid van tolken.



Alleen dan kan Nederland voldoen aan zijn verplichtingen ten aanzien van mensenrechten door ervoor te zorgen dat elke patiënt recht heeft op begrijpelijke informatie tijdens hun behandeling.



Labels: , , , , , , , , , ,

dinsdag 11 november 2025

#RONDETAFELGESPREK #IN #WEEK #VAN #DE #NATIONALE #TOEGANKELIJKHEID.




#RONDETAFELGESPREK #IN #WEEK #VAN #DE #NATIONALE #TOEGANKELIJKHEID.

#Stichting #Actief #Amsterdam, de #Joodse #Buurtvereniging #Nachaliël, #Wijkraad #Zuid #West #Amsterdam en #Platform #Amsterdam #Oost organiseerden een #rondtafelgesprek tijdens de #Nationale #Week van de #Toegankelijkheid op maandagavond 06 oktober 2025 in Buurtcentrum Vonk aan het Ambonplein in Amsterdam-oost.
De Week van de Toegankelijkheid vond plaats tussen 06 en 12 oktober 2025. De onderstaande bevindingen van de deelnemers vormen een samenvatting van de deliberaties, welke in de vorm van een raadbrief met beleidsaanbevelingen aangeboden werd aan de Amsterdamse Gemeenteraad en het College van Burgemeester en Wethouders.
1. Toegankelijk openbaar vervoer: Deelnemers stellen dat OV-haltes in Oost obstakelvrij en drempelloos moeten zijn, conform het VN-Gehandicaptenverdrag en de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte. Gemeente en vervoerders zijn wettelijk verplicht fysieke toegankelijkheid te waarborgen.
2. Toegankelijkheid van openbare gebouwen: Wet- en regelgeving vereist dat publieke gebouwen drempelvrij en begaanbaar zijn voor mensen met een beperking. Deelnemers ervaren knelpunten bij winkel- en horecapanden.
3. Participatie bij beleid: het VN-verdrag Handicap waarborgt dat mensen met een beperking betrokken zijn bij beleidsontwikkeling (“Niets over ons, zonder ons”). Dit wordt nog onvoldoende toegepast in Amsterdam Oost.
4. Digitale toegankelijkheid: De Wet digitale overheid en het VN-verdrag verplichten openbare websites om toegankelijk te zijn, maar deelnemers signaleren nog veel drempels in online dienstverlening.
5. Toegankelijke woningmarkt: Woonvoorzieningen moeten aanpassingen stimuleren volgens het VN-verdrag Handicap; in de praktijk is vraag naar toegankelijke woningen in Oost groter dan het aanbod.
6. Zelfstandige mobiliteit: Deelnemers vragen gelijkvloerse routes en veilige oversteekplaatsen die voldoen aan de Wet gelijke behandeling. Teveel obstakels beperken zelfstandigheid.
7. Bewustwording en opleiding: Gemeente dient zorgprofessionals en ambtenaren te scholen in toegankelijkheid, zoals bepaald in het VN-verdrag Handicap. Dit gebeurt tot op heden niet, deelnemers aan de rondetafel stuitten te vaak op onwetendheid en onbegrip bij professionals in Zorg en Welzijn.
8. Toegankelijke cultuur- en sportlocaties: Wetgeving verplicht dat iedereen deel kan nemen aan het publieke leven. Deelnemers zien verbeterpunten in toegankelijkheid van sportclubs en theaters. Deelnemers menen dat de Gemeente een zorgplicht heeft om hier controle taken uit te voeren en waar nodig handhavend op te treden.
9. Handhaving en toezicht: Er wordt onvoldoende gehandhaafd op wettelijke normen voor toegankelijkheid in de openbare ruimte. Controle en sancties moeten strikter conform nationale en internationale verplichtingen

Labels: , , , , ,